In deze blog ga ik in op mijn ervaring op het gebied van autisme en werk. Mocht jezelf of een collega met autisme hebben, dan hoop ik dat je herkenning en/of erkenning kunt vinden in deze blog.

Solliciteren

Na mijn studie fiscaal recht en economie ben ik gaan solliciteren. Solliciteren had ik geoefend via veel gestelde vragen en filmpjes. Ik was in die zin goed voorbereid, maar ik had natuurlijk weinig ervaring. Vrij snel vond ik een baan als fiscaal medewerker bij een relatief klein accountantskantoor.

De eerste jaren gingen redelijk goed. Wij als fiscaal team zaten apart en niet in een grote kantoortuin. Het team was klein en overzichtelijk. De werkdruk met daarbij behorende onverwachte (spoed) werkzaamheden waren een grote stressfactor voor mij.

Sociale contacten

Qua sociale contacten met collega’s deed ik erg mijn best, maar het ging niet vanzelf. Met andere woorden het koste mij veel energie. Lunchen aan één grote tafel met collega’s of een volle kantine was erg prikkelrijk voor mij. Wandelen en dan een boterham eten ging veel beter.

Bij bedrijfsuitjes ben ik weleens totaal overprikkeld naar huis gegaan. Hoewel voor de meeste collega’s zo’n uitje ontspannend en leuk is, kon mijn hoofd de hoeveelheid prikkels qua muziek en stemmen niet verwerken.

Veranderingen

Doordat het accountantskantoor werd overgenomen volgden veranderingen elkaar  in hoog tempo op. Alles waar ik aan gewend was, was er niet meer. Collega’s die een nieuw uitdaging elders hadden gevonden, nieuwe collega’s, verandering van programma’s, werkwijzen, locaties. Mijn hoofd kon al die veranderingen in dat tempo niet verwerken. Helaas begrepen niet alle collega’s van het fiscale team dat zulke verandering mij meer tijd en energie kosten.

Lage belastbaarheid

Uiteindelijk kreeg ik de diagnose autisme en begreep ik waarom de veranderingen op mijn werk zo enorm moeilijk voor mij zijn. Een tijdje heb ik een jobcoach gehad. Zij hielp mij met relativeren en structuur aanbrengen. Ook kreeg ik op mijn werkplek een vast aanspreekpunt als ik tegen problemen aan liep en kon ik bij die collega terecht. Helaas is het mij qua belastbaarheid niet gelukt om deze baan te behouden en/of te re-integreren in een andere baan. Eerst voelde het als falen, maar ik weet ook dat het ongezond voor mij was om zo door te gaan. De hoeveelheid veranderingen, prikkels, stress met gevolg nog nauwelijks kunnen slapen etc.

Nieuwe weg

Met veel enthousiasme zet ik mij nu in voor mensen met autisme bij Wende autisme café, SAG, en Expertgroep autisme en vrouwen (EVA). Dit geeft mij voldoening.

De moeilijkste/pijnlijkste vraag die vaak gesteld wordt is wat voor werk doe je? Dan zeg ik tegenwoordig dat ik mij inzet voor mensen met autisme. Als men vraagt is het  betaald werk? Nee, het is nog op basis van vrijwilligerswerk. De opmerking: ‘Er moet toch geld verdiend worden? Kan ik werkelijk niks mee alsof ik dat niet geprobeerd heb. Pff…weten zij veel. Stukje onwetendheid denk ik dan maar.

Enkele tips:

• Focus op wat wel goed gaat en bouw vandaar verder uit;
• Een jobcoach die jou kan begeleiden in het werk, mocht dat nodig zijn;
• Vast aanspreekpunt op je werk waar je terecht kunt met vragen;
• Stoplicht, waarin je uitwerkt wat de signalen bij jouw zijn in fase rood, oranje, groen. Zodat jij en je collega’s daar op kunnen inspelen, wat te doen om jou weer in fase groen te laten functioneren.